دكتر رحيم ابوالحسني، استاد دانشگاه كسي بود كه مراسم ٢٤ خرداد شهرستان آمل حين سخنراني او به هم ريخت. او درباره حواشي اين مراسم توضيحاتي به «اعتماد» ارايه كرد كه بدين شرح است:
مراسم روز يكشنبه آمل در حالي با اخلال گروهي شناخته شده مواجه شد كه همين گروه پيش از اين مراسم هم تهديد به بر هم زدن سخنراني كرده بودند. با اين حال طي جلسه اي كه با برخي مسوولان برگزار كرده بودند، قول داده بودند دست به خشونت نزنند. اما با وجود اين وعده و پيمان و با وجود اينكه سخنراني بنده تنها يك تحليل دانشگاهي از گفتمان هاي حاضر در انتخابات ٢٤ خرداد بود، باز هم مراسم به هم ريخت. همين گروه سال گذشته نيز حتي به استانداري اجازه نداده بودند كه مراسم سالگرد انتخابات شروع شود و به طور كلي مانع برگزاري مراسم توسط استانداري شده بودند. با همه اينها سه تاسف بزرگ براي اتفاق روز يكشنبه بابل وجود دارد:
اول اينكه بعد از تكرار تجربيات تلخي كه پيامد اين دست رفتارهاست، هنوز اين گروه ها درس لازم را از تاثير منفي اقدامات شان بر جامعه و كشور نگرفته اند و حق انتخاب و اظهارنظر را يك حق انحصاري براي خود مي دانند.
دوم اينكه اين اتفاق در شهري رخ داده كه عارفي چون حضرت آيت الله حسن زاده آملي و فيلسوفي چون حضرت آيت الله جوادي آملي را به جامعه عرضه كرده و اصالت روساي قواي مقننه و قضاييه كشور ريشه در آن دارد. جاي تاسف بزرگي است كه عده اي حتي حرمت اين پيشينه و شخصيت ها را هم نگه نمي دارند و اقدامات شان جز بدنام كردن آمل حاصلي ندارد. اين تناقضي بسيار پيچيده است كه يك شهر عالم پرور چرا بايد شاهد چنين پديده هايي باشد.
تاسف سوم هم اين است كه در يك جلسه فرماندار به عنوان ناظم و مسوول امنيت شهر حضور داشته باشد و به ايشان انواع توهين ها صورت بگيرد و نيروي انتظامي حاضر در محل هيچ واكنشي نشان ندهد. بايد پاسخ داده شود كه اين وضعيت نشان دهنده چه نوع تصميم سازي و تصميم گيري است و چقدر در گستاخ شدن گروه هاي خودسر تاثيرگذار است.